'İnsan doymuş olduğu konularda konuşmaz bu yüzden bazıları sessizdir, bazıları ise aç olduğu halde konuş(a)maz bu da hayal kırıklığıdır' Sözünü bir yerden hatırlıyor musunuz? Hatırlayamazsınız çünkü ben uydurdum.
Bazıları o kadar yaşamıştır ki bazı duyguları, tecrübeleri veya insanları o yüzden lafı geçince yarasına tuz basılıyormuşcasına kaçıp kurtulmak ister, konuyu değiştirir veya sessiz kalır.Daha çok henüz yaşamadığı şeylerden konuşmak ister genellikle basit şeyler çünkü henüz yaşamadıkları vardır. Örneğin 'aaa bak gökkuşağı, Acaba hangi bölümü kazanırım, bisiklet binmeyi öğrendin mi, şu meyveler çıksa da yesek' gibi muhabbetler, daha çok masum, daha çok temiz.
Peki hayal kırıklığı yaşayanlara ne demeli? hiç sordunuz mu neden bu kadar aç ve aynı zamanda tok gibisin? sormazdınız ama sormanızı ister. O aslında birçok şey ister veya isterdi ama olmadı. Evet çok şey yaşamak istedi. Küçükken Heidi çizgi filmndeki gibi bir manzarada yaşamak istedi, masum ama temiz veya şehirde ama normal evlerde de yaşamak istedi, arkadaşlarıyla doyasıya oynamak istedi veya arkadaşı olsun istedi, sevdiği karşı cinsle güzel bir iletişimi olsun istedi ama korktu ondan değil ama onlardan, resimler çizmek istedi ama boya alacak parası yoktu veya mekanı, ağlamak istedi ama hangi birine bilemedi, gülmek istedi ama kimse inanmadı, sarılmak istedi ama şefkat yoktu, yalnız kalmak istedi ama fırtınalar dinmiyordu, dondurma istedi ama sezonu kapanmıştı, uçmak istedi ama kanadı yoktu. İnan bana bunlar bir hiçti günde milyonlarca şey istedi ama istemekle kaldı. Amalar bitmek tükenmek bilmedi, hayallerinin ortasındaki noktalar uyandırdı durdu, o çok sevdiği yağmurdan kaçar oldu. Öyle bir dipsiz kuyuya düştü ki kımıldanmak bile imkansız gibiydi, fakat aynı zamanda dünyalar onun olsa yine küsüp köşeye çekilecekti çünkü dili yanmıştı hayal kırıklıklarından.
O yüzden sorma bana neden konuşmuyorsun. Ben deli değilim sen kaçma yeter ki! gel yanımda dur öğren yalnızlığı, ilerde lazım olur.
0 yorum:
Yorum Gönder